Kurban Bayramı geride kaldı, Gazze'de açlık ve katliamlar sürüyor

Gazze - filistin Bilgi Merkezi

Gazze'de ne tekbir sesi, ne mangal kokusu, ne oynayan çocuklar, ne de insanın soluklanabileceği bir an bile yok.

Kurban Bayramı, aç, kuşatılmış ve yanan Gazze Şeridi'ne geldi, atmosferi karardı, sadece daha fazla kayıp getirdi. Tanrı uğruna hiçbir şey kesilmedi; kurbanlık hayvanlar gitti ve tek kurban insandı.

Strip'in diğer tarafında, Refah'tan Beyt Hanun'a kadar, tatile dair her şey ortadan kalktı: Ne misafirperverlik, ne ziyaret, ne yeni kıyafetler, hatta komşular arasında bir selamlaşma bile yok.

Bayramın geriye sadece ismi kaldı, özellikleri savaşlar tarafından çiğnenmiş, açlık tarafından yutulmuş.

Açlık bombalamadan daha kötü

Kuzey Gazze'de yeni kurulan bir kampta yerinden edilmiş bir kişi olan Fayez Zaqout, "Hangi gün olduğunu bilmiyoruz," diyor. "Bayram anlamını yitirdi. Tekbirleri duymadık, kurbanları görmedik veya yemeği koklamadık. Açlık, anın kralı."

Gazze'de bir kilo şekerin fiyatı 300 şekel, bir kilo kahvenin fiyatı ise 250 şekel; ama para yok, mal yok.

Pazarlar kapalı, depolar tahrip olmuş, buzdolapları boş, yiyecek varsa onu muhafaza edecek bir yol yok, pişirecek enerji de yok.

Hac yok, bayram yok, hayat yok

İşgalin devam eden ablukası ve kısıtlamaları nedeniyle Gazzeliler, üst üste ikinci yıldır hac ibadetini yerine getiremiyor.

Gazze halkına manevi pratikler bile yasaklanmış durumda. İşgalci güçler Gazzelilere ekmeklerinde, evlerinde sıcakta zulmettiği gibi, ibadetlerinde de zulmediyor.

ölüm çizgileri

İnsani yardım geldiğinde bir tuzağa dönüşüyor.

Korkunç bir sahnede, İsrail işgal ordusu, Refah'ın batısında yardım bekleyen yüzlerce sivile ateş açtı ve 14 sivili öldürdü.

Katliamı görenlerden biri olan Ramez Hamdan, "Bir torba un için kilometrelerce yürüyoruz, sonra kendimizi kurşun yağmuru altında buluyoruz," diyor. "Açlık bizi öldürüyor, ama kurşunlar her zaman orada."

Sistematik açlık... ve tam bir uluslararası sessizlik

Birleşmiş Milletler, İsrail'i savaş suçu teşkil eden "kasıtlı açlığa" zorlamakla suçladı ve yardım geçişlerinin derhal açılmasını istedi, ancak hiçbir şey değişmedi.

UNRWA diyor ki: "Yardımımız var ama ulaştıramıyoruz. İhtiyacımız olan sadece yiyecek değil, onu elde etmenin bir yolu."

Felaket sayıları

Gazze'deki sağlık raporlarına göre şu ana kadar 54 bin 927 şehit, 126 bin 615 yaralı var.

İki milyon insan barınaksız, elektriksiz ve susuz.

“Burada bayram geçti... ve onu karşılayacak kimse kalmadı.”

Gazze'deki her evde bir açlık hikayesi, her çadırda bir acı, her buzdolabında bir ceset var.

Bir zamanlar et saklamak için kullanılan buzdolapları artık şehitlerin bedenlerini saklamak için kullanılıyor. Ritüellere gelince, bunlar evlerle birlikte yakıldı ve toplu ölüm sözlüğünde yeri olmayan bir lüks haline geldi.

Bu yıl Kurban Bayramı Gazze'de sevinç günü değil, tam tersine genel bir yas gününe dönüştü.

Koyunların küle döndüğü, insanların hedef alındığı, dünyanın Gazze aynası önünde çöktüğü, sessizliğinin ve suç ortaklığının çirkinliğini ortaya serdiği bir bayram.

Gazze kutlamalar istemiyor, hayatı koruyan bir ateşkes istiyor. Koyunlar istemiyor, insan onurunu istiyor. Tatil istemiyor, açlığın bir silah olmasını ve kurşunların cevap olmamasını istiyor.